ﺩﺭ 138 ﮐﻴﻠﻮﻣﺘﺮﻱ ﺷﻬﺮ ﺷﻴﺮﺍﺯ ، ﺩﺭ ﺟﺎﺩﻩ ﺁﺳﻔﺎﻟﺘﻪ ﺷﻴﺮﺍﺯ ﺑﻪ ﺁﺑﺎﺩﻩ ، ﮐﻤﻲ ﺩﻭﺭﺗﺮ ﺍﺯ ﺟﺎﺩﻩ ﺍﻣﺮﻭﺯﻱ ، ( ﺣﺪﻭﺩ 3 ﮐﻴﻠﻮﻣﺘﺮ) ﺑﻪ ﺑﻘﺎﻳﺎﻱ ﺷﻬﺮﻱ ﻣﻲ ﺭﺳﻴﻢ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﻱ ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﻳﻦ ﻭ ﺑﻲ ﻧﻈﻴﺮﺗﺮﻳﻦ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﻲ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﺩﺭ ﺩﺷﺘﻲ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻣﺮﻏﺎﺏ ﻭﺍﻗﻊ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺴﺎﺣﺖ ﺗﻘﺮﻳﺒﻲ ﺍﻳﻦ ﺩﺷﺖ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً 15×20 ﮐﻴﻠﻮﻣﺘﺮ ﺍﺳﺖ. ﺭﻭﺩﻱ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﭘﻠﻮﺭ ﮐﻪ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺩﺭ ﻋﻬﺪ ﺑﺎﺳﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣِﺪﻭﺱ ﻣﻲ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺩﺭ ﮐﻞ ﺍﻳﻦ ﺩﺷﺖ 1200 ﻣﺘﺮ ﺍﺯ ﺳﻄﺢ ﺩﺭﻳﺎﻫﺎﻱ ﺁﺯﺍﺩ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﺩﺍﺭﺩ..ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﭘﺎﺳﺎﺭﮔﺎﺩ ﺩﺭ ﺩﺷﺖ ﻣﺮﻏﺎﺏ ، ﺍﻳﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺍﺯ ﺗﻤﺪﻧﻲ ﮐﻬﻦ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺭﻭﺳﺘﺎﻫﺎﻳﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ:ﺗﻞ ﻧﺨﻮﺩﻱ ، ﺗﻞ ﺳﻪ ﺁﺳﻴﺎﺏ ، ﺩﻭﺗﻮﻻ‌ﻥ ، ﺗﻞ ﺧﺎﺭﻱ ﺩﺭ ﻫﺰﺍﺭﻩ ﻫﺎﻱ ﺳﻮﻡ ﻭ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩ ﻱ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﺭﻭﻧﻖ ﻭ ﺷﮑﻮﻩ ﻱ ﺑﻲ ﻧﻈﻴﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﻫﻨﮕﺎﻣﻴﮑﻪ ﺑﺎﺯﻣﺎﻧﺪﻩ ﻫﺎﻱ ﺍﻳﻦ ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﮐﻬﻦ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻣﻲ ﮐﻨﻲ ﻧﺎﺧﻮﺩ ﺁﮔﺎﻩ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻣﻲ ﭘﺮﺳﻲ ، ﭼﺮﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺍﻳﻦ ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﺑﻨﺎ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ؟ ﺍﻧﮕﻴﺰﻩ ﺍﺯ ﺑﺮﭘﺎﻳﻲ ﺁﻥ ﭼﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ؟ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎﻱ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻧﮕﺎﺭﺍﻥ ﻗﺪﻳﻢ ، ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺑﺰﺭﮒ ،  ﺁﺳﺘﻴﺎﮒ (ﺁﺳﺘﻴﺎﮊ ، ﺁﺳﺘﻴﺎﮔﺲ) ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻣﺎﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﺷﺖ ﺷﮑﺴﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭﻣﺒﻨﺎﻱ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﻳﻦ ﻭ ﻗﺪﺭﺗﻤﻨﺪ ﺗﺮﻳﻦ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﻲ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺑﺰﺭﮒ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺑﻨﺎﻱ ﭘﺎﻳﺘﺨﺘﻲ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﺷﺖ ﺩﺍﺩ، ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﺎ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﻴﺪ ( ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎﻳﺮ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﺎﻥ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﻲ) ﺑﺮﺟﺴﺘﮕﻲ ﭘﺎﺳﺎﺭﮔﺎﺩ  ﮐﻤﺘﺮ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﺍﻣﺎ ﺍﺭﺯﺷﻤﻨﺪ ﺑﻮﺩﻥ ﺁﻥ ﻫﻴﭽﮕﺎﻩ ﮐﻤﺮﻧﮓ ﻧﮕﺮﺩﻳﺪ ﺑﻄﻮﺭﻳﮑﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺑﻨﺎﻱ ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﻴﺪ ﻫﻨﻮﺯ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﺎﻧﻲ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺗﺎﺟﮕﺬﺍﺭﻱ ﭘﺎﺳﺎﺭﮔﺎﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﻣﻲ ﮔﺰﻳﺪﻧﺪ.ﮐﻮﺭﻭﺵ ﭘﺎﺳﺎﺭﮔﺎﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ 550 ﺗﺎ 559 ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻣﻴﻼ‌ﺩ ﺑﻨﺎ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 336 ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻣﻴﻼ‌ﺩ ﺍﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﮔﻨﺠﻴﻨﻪ ﭘﺮ ﺑﻬﺎﻱ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺍﺳﮑﻨﺪﺭ ﻣﻘﺪﻭﻧﻲ ﺍﻓﺘﺎﺩ.  ﻣﻌﻨﺎﻱ ﭘﺎﺳﺎﺭﮔﺎﺩ ﭼﻴﺴﺖ؟ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻳﻦ ﻭﺍﮊﻩ ﻫﻨﻮﺯ ﻧﻈﺮﻱ ﻗﻄﻌﻲ ﺩﺍﺩﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ ، ﺍﻣﺎ ﻫﺮﻭﺩﻭﺕ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﺧﻮﺩ ﺍﺩﻋﺎ ﻣﻲ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﭘﺎﺳﺎﺭﮔﺎﺩﻱ ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﻗﻮﻡ ﭘﺎﺭﺳﻴﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺭﻳﺸﻪ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﻴﺎﻥ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ . ﭘﺎﺳﺎﺭﮔﺎﺩ ﺩﺭ ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﻧﻮﺷﺘﺎﺭﻫﺎﻱ ﻗﺪﻳﻤﻲ ﭘﺎﺭﺳﻪ ﮔَﺪَ ﻧﻴﺰ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﮐﻞ ﻣﻌﻨﺎﻫﺎﻳﻲ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻥ ﻣﻄﺮﺡ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺷﺎﻣﻞ:ﺯﻳﺴﺘﮕﺎﻩ ﭘﺎﺭﺳﻴﺎﻥ ، ﺗﺨﺘﮕﺎﻩ ﭘﺎﺭﺳﻪ ، ﻣﺤﻞ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﭘﺎﺭﺳﻴﺎﻥ ﻭ ﺩﮊ ﭘﺎﺭﺳﻴﺎﻥ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ.ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﺷﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﻴﻨﻪ ﺧﻮﺩ ﻫﻮﻳﺖ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﻐﻀﻲ ﺩﺭ ﮔﻠﻮ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺣﮑﺎﻳﺖ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺁﻥ ﺩﻭﺭﻩ ﺍﺳﺖ ، ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎﻱ ﺯﻳﺎﺩﻱ ﺍﺯ ﺗﻤﺪﻥ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺩﻭﺭﻩ ﻫﺎﻱ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﻲ ﺍﺳﺖ.  ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮐﻞ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﺳﻪ ﺩﻭﺭﻩ ﻣﺘﻤﺎﻳﺰ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻧﻤﻮﺩ:  1- ﺁﺛﺎﺭ ﭘﻴﺶ ﺍﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻭ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﻴﺎﻥ : ﺩﺭ ﺍﻳﻮﺍﻧﺴﻨﮕﻲ ﻣﺴﻘﻔﻲ ( ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺍﺛﺮﻱ ﺍﺯ ﺳﻘﻒ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﻴﺴﺖ) ﺩﺭ ﺷﻤﺎﻝ ﺁﺭﺍﻣﮕﺎﻩ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺗُﻞ ﺗﺨﺖ  ( ﺗﺨﺖ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ) ﺗﮑﻪ ﺳﻔﺎﻟﻬﺎﻱ ﻧﻘﺶ ﺩﺍﺭﻱ ﻭ ﻗﺴﻤﺘﻲ ﺍﺯ ﻳﮏ ﻣﺠﺴﻤﻪ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻋﻴﻼ‌ﻣﻲ ﮐﺸﻒ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. 2- ﺩﻭﺭﻩ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﻲ : ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺪﻭﻥ ﻫﻴﭽﮕﻮﻧﻪ ﺷﮏ ﻭ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﮑﻮﻩ ﺗﺮﻳﻦ ﺁﺛﺎﺭﻱ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺣﺎﺿﺮ ﺩﺭ ﺩﺷﺖ ﭘﺎﺳﺎﺭﮔﺎﺩ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ ، ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. ﺁﺛﺎﺭﻱ ﻣﺎﻧﻨﺪ: ﮐﺎﺥ ﭘﺬﻳﺮﺍﻳﻲ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺑﺰﺭﮒ – ﮐﺎﺥ ﺷﺮﻗﻲ ﺑﺎ ﻧﻘﺶ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺎﻟﺪﺍﺭ – ﮐﺎﺥ ﺍﺧﺘﺼﺎﺻﻲ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺑﺰﺭﮒ – ﺗَﻞ ﺗﺨﺖ – ﺍﻭﻟﻴﻦ ﭼﻬﺎﺭ ﺑﺎﻍ ﺍﻳﺮﺍﻧﻲ – ﺁﺏ ﻧﻤﺎﻫﺎﻱ ﮐﺎﺥ ﺷﺎﻫﻲ – ﻭﻳﺮﺍﻧﻪ ﺑﺮﺝ ﺳﻨﮕﻲ – ﺑﻨﺎﻱ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﺍﻥ – ﺩﮊ ﭘﺎﺳﺎﺭﮔﺎﺩ – ﺁﺗﺸﮑﺪﻩ ﭘﺎﺳﺎﺭﮔﺎﺩ – ﺣﻮﺿﭽﻪ ﻫﺎﻱ ﺳﻨﮕﻲ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺁﺭﺍﻣﮕﺎﻩ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺑﺰﺭﮒ. 3- ﺁﺛﺎﺭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﺳﻼ‌ﻡ : ﻣﺴﺠﺪ ﺍﺗﺎﺑﮑﺎﻥ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺍﺗﺎﺑﮏ ﺯﻧﮕﻲ ﺩﺭ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﺳﺎﻝ 621 ﻩ . ﻕ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﮐﺘﻴﺒﻪ ﻭ ﻣﺤﺮﺍﺏ ﻭ ﻗﺒﻠﻪ ﻧﻤﺎﻳﻲ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺭﻭﻱ ﻗﺒﺮ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﮐﻨﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺍﺳﺖ. ﻋﻼ‌ﻭﻩ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﺗﺎﺑﮏ ﺯﻧﮕﻲ ﺩﺭ ﺻﺪﻣﺘﺮﻱ ﺷﻤﺎﻝ ﺁﺭﺍﻣﮕﺎﻩ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺑﻨﺎﻳﻲ ﺍﺳﻼ‌ﻣﻲ ﺑﻨﺎ ﮐﺮﺩﻩ ﮐﻪ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻫﻴﭻ ﺍﺛﺮﻱ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﻭﻳﺮﺍﻧﻪ ﺍﻱ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺭﻭﻱ ﺁﻥ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﻋﻈﻤﺖ ﻣﻌﻤﺎﺭﻱ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺑﺰﺭﮒ ﭘﻲ ﺑﺮﺩ ﮐﻪ ﺑﻨﺎﻱ ﺁﻥ ﻫﻨﻮﺯ ﭘﺎ ﺑﺮ ﺟﺎﺳﺖ. ﺍﻣﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﺁﺛﺎﺭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻳﺎ ﮐﺎﻣﻼ‌ً ﻣﻔﻘﻮﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻳﺎ ﺑﮑﻠﻲ ﻭﻳﺮﺍﻥ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺍﻧﺪ. ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1328 ﺧﻮﺭﺷﻴﺪﻱ ، ﻗﻄﻌﻪ ﺳﻨﮕﻲ ﺍﺯ ﻳﮏ ﮐﺘﻴﺒﻪ ﮐﻪ ﺭﻭﻱ ﺁﻥ ﺟﻤﻠﻪ ( ﺍﻟﺴﻠﻄﺎﻥ ﺍﻟﻤﻄﺎﻉ ﺍﺑﻮﺍﻟﻔﺎﺭﺱ) ﺑﻪ ﺧﻂ ﺛﻠﺚ ﺯﻳﺒﺎ ﺣﮑﺎﮐﻲ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺯﻳﺮ ﺧﺎﮎ ﻳﺎﻓﺖ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻟﻘﺐ ﺍﺑﻮﺍﻓﺎﺭﺱ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺷﺎﻩ ﺷﺠﺎﻉ ﻣﻈﻔﺮﻱ (759 ﺗﺎ 776 ﻩ. ﻕ) ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﭼﻨﺪ ﺳﮑﻪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﺤﻞ ﻳﺎﻓﺖ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻥ ﮔﻤﺎﻥ ﺑﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﻨﺎﻫﺎﻳﻲ ﺭﺍ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﻫﻴﭻ ﺑﺮ ﺟﺎﻱ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ.                            ﺁﺭﺍﻣﮕﺎﻩ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺑﺰﺭﮒ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1840 ﻣﻴﻼ‌ﺩﻱ ﮐﺎﺭ ﺩﻭ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪ ﻓﺮﺍﻧﺴﻮﻱ-ﻓﻼ‌ﻧﺪﻥ ﻭ ﮐﺴﺖ.                                     ﻧﻘﺶ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺎﻟﺪﺍﺭ - ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﺼﻮﻳﺮ ، ﺫﻭﺍﻟﻘﺮﻧﻴﻦ ﻳﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﺳﺖ.    ﻗﺒﻠﻪ ﻧﻤﺎ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪ ﻏﺮﺑﻲ ﺁﺭﺍﻣﮕﺎﻩ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺑﺰﺭﮒ- ﻭﺍﮊﻩ ﻗﺒﻠﻪ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪ ﺳﻤﺖ ﭼﭗ ﺩﻳﺪﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ.                  ﺍﮔﺮ ﮐﻤﻲ ﺑﻪ ﺷﻮﺍﻫﺪ ﻭ ﺁﺛﺎﺭ ﺑﺮ ﺟﺎﻱ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﺮ ﺭﻭﻱ ﺑﻨﺎ ﺩﻗﺖ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻧﻴﻢ ﺗﺎ ﺣﺪﻭﺩﻱ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺩﻫﻴﻢ ﮐﻪ ﺑﻨﺎﻱ ﻓﻮﻕ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﮐﺪﺍﻡ ﻳﮏ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﺳﺖ. ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﻌﻤﺎﺭﺍﻥ ، ﺍﻳﻮﻧﻴﻪ ﻭ ﻟﻴﺪﻳﻪ ﺍﻱ ﺩﺭ ﺳﺎﺧﺖ ﺑﻨﺎ ﺍﺯ ﺍﺑﺰﺍﺭﻱ ﺧﺎﺹ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻘﺒﺮﻩ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﻧﻴﺰ ﺍﻳﻦ ﺁﺛﺎﺭ ﻳﺎﻓﺖ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻥ ﺣﺪﺱ ﺯﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﮐﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﭘﯿﺮﻭﺯﯼ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺑﺮ ﻟﯿﺪﯾﻪ ﻭ ... ﺑﻪ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ  ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻭﯼ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﻥ ﺧﻮﺩ ﺍﻭ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ .  ﻭ ﺍﻣﺎ ﺩﻻ‌ﯾﻞ:  1-  ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﮔﻴﺮﻱ ﺳﻨﮕﻬﺎﻱ ﺗﺮﺍﺵ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﺗﺼﺎﻝ ﻫﺎﻱ ﺩﻡ ﮔﻴﺮﻱ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ.2-  ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺩﺍﺧﻠﻲ ﺍﺗﺎﻕ ﺑﺎ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻫﺎﻱ ﺍﻳﻮﻧﻲ ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ ﺩﺍﺭﺩ.3-  ﻧﺤﻮﻩ ﺑﺮﺟﺴﺘﮕﻲ ﻫﺎ ﻭ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺘﮕﻲ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺣﺎﺷﻴﻪ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﻭ ﺳﻘﻒ ﺷﻴﺐ ﺩﺍﺭﺩ.4-ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺑﺴﺖ ﻫﺎﻱ ﺁﻫﻨﻲ ﻭ ﺳﺮﺑﻲ ، ﺩُﻡ ﭼﻠﭽﻠﻪ ﺍﻱ.5- ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻫﺎﻱ ﺧﺎﺭﺟﻲ ﮐﻞ ﺳﺎﺯﻩ .ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺑﻴﺎﻥ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﮐﻪ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﻣﻬﻨﺪﺳﺎﻥ ﻭ ﻣﻌﻤﺎﺭﺍﻥ ، ﻣُﻎ ﻫﺎ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺳﺎﺧﺖ ﺁﻥ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻣﻘﺒﺮﻩ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺷﺮﻕ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮﺩ. ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺳﺎﺧﺖ ﻗﺒﺮ ﻧﻴﺰ ﮔﻤﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻥ ﺗﺨﻤﻴﻦ ﺯﺩ ﮐﻪ ﻣﻘﺒﺮﻩ ﺩﺭ 530 ﻳﺎ 540 ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﻣﻴﻼ‌ﺩ ﺑﻨﺎ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ.                                   ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺩﻡ ﭼﻠﭽﻠﻪ ﺍﻱ ﺍﺯ ﺁﺭﺍﻣﮕﺎﻩ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺑﺰﺭﮒ ﮐﻪ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﮔﻮﺍﻩ ﻭ ﺗﺄﻳﻴﺪﻱ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮ ﻣﻌﻤﺎﺭﺍﻥ ﻟﻴﺪﻱ ﻭ ﺍﻳﻮﻧﻴﻪ ﺁﺭﺍﻣﮕﺎﻩ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺑﺰﺭﮒ - ﺟﻨﺲ ﻓﻠﺰﺍﺕ ﺍﺯ ﺳﺮﺏ ﻭ ﺁﻫﻦ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ- ﺍﻣﺎ ﺑﺮ ﺧﻲ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺩﻡ ﭼﻠﭽﻠﻪ ﻫﺎﻱ ﺁﺭﺍﻣﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﺳﺮﻗﺖ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﺟﺎﻱ ﺧﺎﻟﻲ ﺁﻧﻬﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﺎﻗﻲ ﺍﺳﺖ.   ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻄﺎﻟﺒﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﺳﻼ‌ﻡ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﺭﺍﻣﮕﺎﻩ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﻳﺎﺩ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﺭﻭﺍﻳﺎﺕ ﺍﺭﻳﺴﺘﻮﺑﻮﻟﺲ ﺳﺮﺩﺍﺭ ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺍﺳﮑﻨﺪﺭ ﺩﺭ ﻓﺘﺢ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﮔﻔﺘﻪ ﻫﺎﯼ ﮔﺰﻧﻔﻦ ﻭ ﻫﺮﻭﺩﺕ ﻭ ﭘﻠﻮﺗﺎﺭﮎ ﻭ ... ﻧﺎﻡ ﺑﺮﺩ. ﻗﺪﻳﻤﯽ ﺗﺮﻳﻦ ﮐﺘﺎﺑﯽ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﺳﻼ‌ﻡ ﺍﺯ ﺁﺭﺍﻣﮕﺎﻩ ﻭﯼ ﯾﺎﺩ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻓﺎﺭﺱ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﺑﻦ ﺑﻠﺨﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻟﻬﺎﯼ ۵۰۰ ﺗﺎ۵۱۰ ﻫﺠﺮﯼ ﻗﻤﺮﯼ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﺯ ﺁﺭﺍﻣﮕﺎﻩ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺑﺎ ﻧﺎﻡ  ﮔﻮﺭ ﻣﺎﺩﺭ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ  ﻳﺎﺩﮔﺮﺩﯾﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۷۴۰ ﻫﺠﺮﯼ ﻗﻤﺮﯼ ﺣﻤﻴﺪ ﻣﺴﺘﻮﻓﯽ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺍﺑﻦ ﺑﻠﺨﯽ ﺭﺍ ﻋﻴﻨﺎ ﻧﻘﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﻋﻠﯽ ﺭﻏﻢ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺍﺑﻦ ﺑﻠﺨﯽ ﺁﻧﺠﺎ ﺭﺍ ﺻﺮﻓﺎ ﮔﻮﺭ ﻣﺎﺩﺭ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﻣﺴﺘﻮﻓﯽ ﭘﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻓﺮﺍﺗﺮ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﮔﻔﺘﻪ ﮐﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺯ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﻧﺒﯽ ﺍﺳﺖ . ﺍﻭﻟﻴﻦ ﻏﻴﺮ ﺍﻳﺮﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺁﺭﺍﻣﮕﺎﻩ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﺳﻼ‌ﻡ ﻳﺎﺩﯼ ﮐﺮﺩﻩ ﺟﻮﺯﻓﺎ ﺑﺎﺑﺎﺭﻭﯼ ﻭﻧﻴﺰﯼ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۴۷۴ ﻣﯿﻼ‌ﺩﯼ ﺑﻪ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺁﻣﺪ. ﻟﻮﺑﺮﻥ (۱۷۰۶ﻡ) ﺍﺯ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﻣﻘﺒﺮﻩ ﻣﺎﺩﺭ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎ ﺷﮏ ﻭ ﺗﻌﺠﺐ ﺳﺨﻦ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﺗﻮﺭﺍﺕ ﻧﺎﻣﯽ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﺤﻞ ﺑﺮﺩﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﻓﻼ‌ﻧﺪﻥ (۱۸۴۱ﻣﯿﻼ‌ﺩﯼ ) ﮔﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﻣﻘﺒﺮﻩ ﻣﺎﺩﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﺑﻌﻴﺪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻳﻨﻄﻮﺭ ﺑﺎﺷﺪ . ﻭﯼ ﺍﺷﺎﺭﻩ  ﮐﺮﺩﻩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺒﺮﻩ ﺭﺍ ﺑﻌﻀﯽ ﺑﻪ ﺑﻬﻤﻦ ﺷﺎﻩ (ﺷﺎﻩ ﮐﻴﺎﻧﯽ ﺍﻳﺮﺍﻥ ) ﻧﺴﺒﺖ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ. ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺣﺴﻦ ﻓﺴﺎﺋﯽ ﺩﺭ ﻓﺎﺭﺱ ﻧﺎﻣﻪ (ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ۱۳۰۴ ﺗﺎ ۱۳۱۱ ﻕ ) ﻣﻴﮕﻮﯾﺪ : ﺑﻠﻮﮎ ﻣﺸﻬﺪ ﺍﻡ ﺍﻟﻨﺒﯽ  ﻳﺎ ﻣﺸﻬﺪ ﻣﺎﺩﺭ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ (ﻉ) ﻳﺎ ﻣﺸﻬﺪ ﻣﺮﻏﺎﺏ ـ ﻣﺸﻬﺪ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻳﺎ ﻣﻘﺒﺮﻩ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﻭ ﺍﻭﻟﻴﺎﺀ ﺩﻳﻦ ﮔﻮﻳﻨﺪ ـ ﭼﻮﻥ ﻗﺒﺮ ﺟﻤﺸﻴﺪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﻠﻮﮎ ﺍﺳﺖ ﻭ  ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﻗﺪﻳﻤﯽ ﻋﺠﻢ ﺟﻤﺸﻴﺪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺑﻮﺩ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﻴﻼ‌ﯼ ﻋﺮﺏ ﺑﺮ ﻋﺠﻢ ﺍﻳﻦ ﺑﻠﻮﮎ ﺭﺍ ﻣﺸﻬﺪ ﺍﻡ ﺍﻟﻨﺒﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻋﺠﻢ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ (ﻉ) ﻭ ﺟﻤﺸﻴﺪ ﺭﺍ ﻳﮏ ﻧﻔﺮ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﺸﻬﺪ ﻣﺎﺩﺭ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﮔﻔﺘﻨﺪ . ﺣﺘﯽ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳۱۱ ﻫﺠﺮﯼ ﺷﻤﺴﯽ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﺤﻞ ﺁﺭﺍﻣﮕﺎﻩ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺷﮏ ﻭ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻪ  ﺍﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﺯ ﻣﺴﻌﻮﺩ ﮐﻴﻬﺎﻥ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﻴﺪ : ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻗﺮﺍﯼ ﻣﺮﻏﺎﺏ ﻣﺮﺳﻮﻡ ﺑﻪ ﻣﺸﻬﺪ ﻣﺎﺩﺭ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﻋﻮﺍﻡ ﻣﻘﺒﺮﻩ ﻣﺎﺩﺭ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ۱۲ ﮐﻴﻠﻮﻣﺘﺮ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﻭﻟﯽ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﻭﺟﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﻣﺒﺪﺍﺀ ﺗﺎﺭﻳﺨﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﻇﺎﻫﺮﺍ ﻣﻘﺒﺮﻩ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ (ﺟﻐﺮﺍﻓﻴﺎﯼ ﻣﻔﺼﻞ ﺍﻳﺮﺍﻥ) ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎﯾﯿﮑﻪ ﺭﺳﻢ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻣﺎﮐﻦ ﻣﻘﺪﺱ ﺯﺭﺗﺸﺘﯿﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﻣﺼﻠﺤﺖ ﺑﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﺪﻫﻨﺪ ﺷﮑﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺯ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﻧﺒﯽ ﺑﻮﺩﻩ ﭼﻮﻥ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺯﻳﺎﺩﯼ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ. ﺣﺘﯽ ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﻴﺪ ﺭﺍ ﻣﻨﺰﻟﮕﻪ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﻧﺒﯽ ﻭ ﻣﺴﺠﺪ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺤﻞ ﺑﺎﺩ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﺯ ﻗﺮﻥ ۶ ﻕ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﻓﺎﺭﺱ ﺭﺍ ﺗﺨﺖ ﮔﺎﻩ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ (ﻉ) ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻭ ﺟﺎﻟﺐ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺗﺎﺑﮑﺎﻥ ﻓﺎﺭﺱ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺍﻟﻘﺎﺏ ﺭﺳﻤﯽ ﭼﻮﻥ ﻭﺍﺭﺙ ﻣﻠﮏ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ .ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺑﺮﺧﯽ ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﻳﻨﮑﺎﺭ ﺑﺮﺍﯼ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﯼ ﺍﺯ ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺎﮐﻦ ﺗﺎﺭﻳﺨﯽ ﻭ ﺍﺭﺯﺷﻤﻨﺪ ﺑﺪﺳﺖ ﻣﺘﻌﺼﺒﻴﻦ ﺩﻳﻨﯽ ﻭ ﻳﮏ ﺣﺮﮐﺖ ﺣﺴﺎﺏ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪﺍﻧﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۶۱۷ﻡ ﺳﻔﻴﺮ ﭘﺮﺗﻘﺎﻝ d.n garcia de silva figvereoa ﺍﺯ ﺷﻬﺮ ﻓﺴﺎ ﺑﻌﻨﻮﺍﻥ ﻣﺤﻞ ﺁﺭﺍﻣﮕﺎﻩ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﻳﺎﺩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ .ﺗﺎ ﺳﺎﻝ ۱۸۰۹ ﮐﻪ ﺟﻴﻤﺰ ﻣﻮﺭﻳﻪ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺳﻔﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻴﭻ ﮐﺲ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﺁﺭﺍﻣﮕﺎﻩ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺩﻗﯿﻘﺎ ﮐﺠﺎﺳﺖ. ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۸۰۵ﻡ ﮔﺮﻭﺗﻔﻨﺪ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺧﻂ ﻣﻴﺨﯽ ﺍﻳﺮﺍﻧﯽ ﺷﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﮐﺎﺭ ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﯽ ﺁﺭﺍﻣﮕﺎﻩ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺭﺍﺣﺘﺘﺮ ﺷﺪ. ﭼﻮﻥ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﻴﺴﺘﻮﻥ ﺑﻮﺩ ﻫﻤﻴﻨﻄﻮﺭ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺸﻬﺪ ﻣﺮﻏﺎﺏ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﻣﺤﻘﻘﻴﻦ ﺁﻣﺪ .ﺟﻴﻤﺰ ﻣﻮﺭﻳﻪ ﺍﺯ ﺗﻄﺒﻴﻖ ﻣﺘﻮﻥ ﺗﺎﺭﻳﺨﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻨﮕﯽ ﻭﺭﻭﺩﯼ ﺁﺭﺍﻣﮕﺎﻩ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﻣﺸﻬﺪ ﻣﺮﻏﺎﺏ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺭﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﺍﻧﺠﺎ ﻣﻘﺒﺮﻩ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۸۱۰ﻡ ﻭﯾﻠﻴﺎﻡ ﺍﻭﺯﻟﯽ ﻧﻈﺮﻳﻪ ﻣﻮﺭﻳﻪ ﺭﺍ ﺗﺎﺋﻴﺪ ﮐﺮﺩ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۸۱۶ﻡ ﮐﺮﭘﻮﺭﺗﺮ

نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:







تاريخ : 26 / 6 / 1392 ا 8 قبل از ظهر نويسنده : سام ا
.: Weblog Themes By RozSkin :.